Onderzoeksmethode Prototyping
Prototyping is op een tastbare manier onderzoeken of een product of een dienst werkt voor de eindgebruiker(s). In onze onderzoeken zetten we prototyping vooral in om kennisproducten, bijvoorbeeld factsheets, dashboards en infographics, beter aan te laten sluiten bij de informatiebehoefte van de gebruikers.
Waarom gebruiken we deze methode?
We gebruiken deze methode om twee redenen: ten eerste om te testen of het product aansluit bij de gebruiker en ten tweede om gebruikers en andere relevante partijen te betrekken tijdens ons onderzoek. Ook zorgt het visualiseren of tastbaar maken van informatie ervoor dat we nieuwe vragen en invalshoeken ontdekken en complexe onderwerpen concreter maken.
Wat houdt de methode in?
Prototyping is oplossingsgericht, iteratief, mensgericht en visueel/tastbaar. Omdat we als Algemene Rekenkamer veel te maken hebben met de wijze waarop publieke verantwoording plaatsvindt, zijn de prototypes vaak gericht op het overbrengen van complexe informatie of kennis. Ons doel is niet om de informatievoorziening van de overheid over te nemen, maar om concrete en gevalideerde suggesties te doen over hoe de informatievoorziening beter kan.
Hieronder staan twee voorbeelden van onderzoeken waarin we prototyping hebben gebruikt.
Revolverende fondsen
In het onderzoek naar revolverende fondsen brachten we het landschap hiervan in kaart. Een revolverend fonds is een relatief nieuw financieel instrument dat overheden steeds vaker inzetten. Om de informatievoorziening hierover richting de Tweede Kamer op gang te helpen en om kennis over dit instrument te verzamelen, ontwierpen we factsheets. Het prototype van de factsheet legden we eerst voor aan een groep van betrokken beleidsmakers, wetenschappers en experts. Zij mochten reageren vanuit functioneel oogpunt: werkt deze weergave om informatie over revolverende fondsen inzichtelijk te maken? De reacties zijn verwerkt in de uiteindelijk gepubliceerde factsheets.
Wegwijzer sociaal domein
Op verzoek van de Tweede Kamer keken wij naar de informatievoorziening rondom het sociale domein (de Jeugdwet, de Participatiewet en de Wet maatschappelijke ondersteuning). Naast dat wij onderzochten of de Tweede Kamer deze informatie krijgt zoals volgens de wet is bedoeld, keken wij ook hoe de informatievoorziening richting Tweede Kamer beter ontsloten kon worden. We ontwierpen een interface die voor meer samenhang en structuur zorgt. Het prototype van de interface testten wij twee keer bij de stafmedewerkers van de Tweede Kamer, waarna wij een definitief ontwerp publiceerden. Het ontwerp genaamd “De Wegwijzer Sociaal Domein” dient als concreet voorbeeld van een verbeterde informatievoorziening door de regering aan de Tweede Kamer.
